Nadat hy uit Spanje gebreek het, het die oorwegend Calvinistiese Nederlandse Republiek een beeldhouer met internasionale aansien, Hendrick de Keyser (1565–1621), opgelewer. Hy was ook die hoofargitek van Amsterdam, en skepper van groot kerke en monumente. Sy bekendste beeldhouwerk is die graf van Willem die Stil (1614–1622) in die Nieuwe Kerk in Delft. Die graf is uit marmer gebeeldhou, oorspronklik swart maar nou wit, met bronsbeelde wat Willem die Stil voorstel, Glorie aan sy voete, en die vier Kardinale Deugde aan die hoeke. Aangesien die kerk Calvinisties was, was die vroulike figure van die Kardinale Deugde heeltemal van kop tot voete geklee.[23]

Leerlinge en assistente van die Vlaamse beeldhouer Artus Quellinus die Oudere wat van 1650 af vir vyftien jaar aan die nuwe stadsaal in Amsterdam gewerk het, het 'n belangrike rol gespeel in die verspreiding van Barokbeeldhouwerk in die Nederlandse Republiek. Nou genoem die Koninklike Paleis op die Dam, hierdie konstruksieprojek, en veral die marmerversierings wat hy en sy werkswinkel vervaardig het, het 'n voorbeeld vir ander geboue in Amsterdam geword. Die talle Vlaamse beeldhouers wat by Quellinus aangesluit het om aan hierdie projek te werk, het 'n belangrike invloed op die Nederlandse Barokbeeldhouwerk gehad. Hulle sluit in Rombout Verhulst wat die voorste beeldhouer van marmermonumente geword het, insluitend begrafnismonumente, tuinfigure en portrette.[24]

Ander Vlaamse beeldhouers wat bygedra het tot die Barokbeeldhouwerk in die Nederlandse Republiek was Jan Claudius de Cock, Jan Baptist Xavery, Pieter Xavery, Bartholomeus Eggers en Francis van Bossuit. Sommige van hulle het plaaslike beeldhouers opgelei. Byvoorbeeld, die Nederlandse beeldhouer Johannes Ebbelaer (c. 1666-1706) het waarskynlik opleiding by Rombout Verhulst, Pieter Xavery en Francis van Bossuit ontvang.[25] Van Bossuit was glo ook die meester van Ignatius van Logteren.[26] Van Logteren en sy seun Jan van Logteren het 'n belangrike stempel op die hele 18de eeuse Amsterdamse fasade-argitektuur en -versiering gelaat. Hulle werk vorm die laaste toppunt van die laat Barok en die eerste Rococo-styl in beeldhoukuns in die Nederlandse Republiek.